مدح مولی الموحدین حضرت امیرالمومنین (ع)

لحظاتی که خدا خلقت دنیا می کرد
یاد از خال رخ حضرت مولا می کرد

عالمی بود اگر، عین عدم بود و فقط
مرتضی بود که با دست خود ابدا می کرد

مدح یعصوب الدین کهف الوری امیرالمومنین (ع)

منه افتاده از مستی، کمی امداد می خواهم
خرابم ، عاشقم، مستم ، دلی آباد می خواهم
به شهر نی جفم لطفی از این بنیاد می خواهم
از آن قرآن ناطق آیه ی ارشاد می خواهم

دلی دارم به دستان وصی پیک دین ، حیدر
منم، کلبی ز اکلاب امیرالمونین ، حیدر

علی جان مددی

تا دل سخن از حضرت حیدر به زبان برد

جبریل امین گفته ی جان را به جنان برد

پروانه ی دل سوخت و طاووس بهشتی

خاکستر آن را طرف سوختگان برد

مدح مولی الکونین اباالحسنین ع
امیرالمومنین ع

هر جا که نام حیدر کرار می آید
اشهد ز نای گنبد دوار می آید

هر وقت میگویم علی عشق خداوند است

کوه و در و دریاچه به اقرار می آید

گشتن پی ِ معنای سِرُّالله لازم نیست
تو "هو" بکش گنجینه ی اسرار می آید

شعر و مدح امام حسن مجتبي (ع) و حضرت زهرا (س)



تا که چشمم ز دم روضه ی تو دریا شد
مرد دل سوخته ای گفت #حسن (ع) غوغا شد

روضه خوان گفت در آن کوچه چه بلوایی بود
قامت مادرت از ضرب غلافی تا شد

 

مولای یا مولای یا امیرالمومنین یا امیرالبرره

اگر که جامه ی مردی تمام ابریشمین باشد
وگر سر تا به پای او زر و در و نگین باشد
اگر او مالک ملک عراق و هند و چین باشد
بسوزد در دل دوزخ چو هیزم آتشین باشد

اگر او دشمن مولا امیرالمومنین باشد
مقام آدمی سر هست و حیدر سرنشین باشد

مدح مولی الکونین امیرالمومنین علی ع

برای مدح حیدر در دهان خود زبان دارم
ازین رو بر لبم هر دم کلامی در فشان دارم
دخیل جان خود را بر در این آستان دارم
رگ حبل الوریدم را به دستش ریسمان دارم

که گفته من نظر بر نهر دلجوی جنان دارم
چرا که در دلم عشق امیرمومنان دارم

مدح امیر المومنین علی علیه السلام

ای که از کنج لبت " الله اکبر " ریخته
آبرویت ، آب ، روی حوض کوثر ریخته
در تکثر هم مقام آدمی اولاست پس
پیش پایت ، بیشتر از حور ، "قنبر " ریخته

یا حیدر ابوتراب(ع)

نوشتم یا علی لبهای میثم گفت یا حیدر
تپش های دل زارم منظم گفت یا حیدر
به جنت قنبر مولا دمادم گفت یا حیدر
صدا آمد ز مکه آب زمزم گفت یا حیدر

و اینک عاشق حق است بر لب ذکر او دارد
خوشا آنکه میان صحن او از می وضو دارد

یا حسین (ع)

وقتی که هست تا به ابد محو ذات، سر
هرگز مباد بر بدن نوکرات، سر
ای آنکه که هست اول هر ربنات، دل
ای سر که هست حاجت هر آتنات، سر