یا حسین (ع)

باید از اینجا به سوی کربلا پرواز کرد
عشق مجنون را به لیلا در حرم ابراز کرد

پر شکسته بودن از جبریل بودن بهتر است
فطرست قنداقه را بوسید و پر را باز کرد

حسین جان ع

حرم ، زیارت "شیب الخضیب" لذت داشت
دوباره دیدن قبر "حبیب" لذت داشت
تراب ساحت "خدالتریب" لذت داشت
عجب اجابت "امن یجیب" لذت داشت

به مناسبت شهادت امام صادق(ع)

هی نکش این طناب را دلسنگ
او رفیق خدا و جبریل است
این همه ناسزا نگو نامرد
با رسول و بتول ، فامیل است

حسین جان (ع)

بهر جارو زدن صحن تو مژگان داریم
جگر  پاره ز داغ  تو  به دندان داریم


مو پریشان شده ی زلف پریشان توایم
ما  در آشفتگی عشق تو سامان داریم

 

یا علی (ع)

همین که نام تو بردم ، دهان من عسلی شد
و ذوالفقار زبانم به شکل لام علی شد
به دور ذهن و خیالم ، طواف کرد جمالت
به عشق دیدن رویت ، تصورم زحلی شد

یا علی (ع)

قلم به دست بگیرید و واژه ها بنویسید
برای خلق بیایید از خدا بنویسید
به عشق نقطه ی منقوش زیر با بنویسید
به جای واژه ی معشوق، مرتضی بنویسید

به سرسرای خداوند سر بریده بمانید
علی علی بنویسید و سر ز ما بستانید

یا امام حسن مجتبی (ع)

خادمان حرمت جن و ملک ، جبرائیل
می کند حضرت خالق ز مقامت تجلیل
گشته عرش از خم ابروی کمانت تشکیل
کی کنم ماه جمال تو به یوسف تمثیل
از خدا خواسته ام کلب درت باشم چون
می شود کلب ز مهر تو به انسان تبدیل

در کف تربت پاک تو به طف افتادم
طف اشکم که ز هجر‌ تو به کف افتادم

روضه خوان ها

آنانکه روضه خوانند با اشک می توانند
حرف دلی بگویند از عمق جان بخوانند
آنها که عبد یارند ، دائم به پای دارند
مستور سر عشقند بی نام و بی نشانند