علی جان (ع)

پیک حق عاجز شد از آوردن معنای تو
بطن قرآن است تفسیری ز خاک پای تو

هم خدایی هم محمد هم علی هم فاطمه
کج نرفتم گر فقط خوانم تو را مولای تو


 

یا صاحب الزمان (عج)

کوچه را آب زدم با نم مژگان تری
تا که شاید ز سفرکرده بیاید خبری

صبح این جمعه نیامد پدرم گفت دگر
انقدَر گریه نکن ، گریه ندارد اثری

یا صاحب الزمان (عج)




نگو چرا ز نخل غم ثمر درست می کنم
برای تیر هجر تو جگر درست می کنم

تمام روز را تو زخم می زنی به بال من
و من ز شام تا به صبح ، پَر درست می کنم

 

یا صاحب الزمان (عج)

ببخش اگر برای کار تو ثمر نداشتم
هوای عشق داشتم ، ولی جگر نداشتم

برای راهت ای گلم تمام هستی دلم
همین دو قطره اشک بود و بیشتر نداشتم
 

یا صاحب الزمان (عج)

هرمِ پر پروانه ی پر سوخته دارم
داغ دل یک مرد جگر سوخته دارم

دل هرچه کشید از غم هجران رخت بود
من شکوه از این هجر پدر سوخته دارم

مناجات با صاحب الزمان (عج)
گریز روضه حضرت زهرا (س)

چه عشق قشنگی
چه آغوش گرمی
برا نوکری که
نکرد از تو شرمی

یا صاحب الزمان (عج)

دم دکانم ایستادم و خبر فروختم
خبر ز تو مهی که رفته ای سفر فروختم

دوباره بعد آخرین تشرفم به محضرت
دو شیشه عطر خاوری به باختر فروختم
 

مدح حضرت عشق امیرالمومنین ع

خالق از دستش حساب اجر او در می رود
آن زمانکه در جنان حیدر به منبر می رود

روی تخت عرش میکائیل بادش می زند
جبرئیل آنجا فقط دنبال شهپر می رود
 

مدح مولی الکونین اباالزینبین ابالحسنین علی (علیه السلام)

دوباره میکنم مدح امام المسلین حیدر
نسوزی چون که می گویم به لفظی آتشین حیدر
خلایق کهتر و پستند و "ماه و مهترین" حیدر
به وقت صور اسرفیل صوت آخرین حیدر

مرا پرورده با لطفش میان آستین حیدر
نوشته سر در قلبم امیرالمومنین حیدر

مدح دلیل المتحیرین فی الجنه امیرالمومنین (ع)

میان صحن مولایم به می آلوده میخوانم
خوشم از اینکه نامش را در این محدوده میخوانم
چنان عبدی که خود را بر خدایش سوده میخوانم
از آنکه هست ، نه ، بلکه، از آنکه بوده میخوانم

غلامی غلامان امیر ملک دین عشق است
جدایی از علی زشت است امیرالمومنین عشق است