مناجاتی سیدالشهداء گریز گودال

خدا به بوم محبت تو را امیر کشید
سپس ز تخت تکبر مرا به زیر کشید

برای اینکه شوم در حرم پناهنده
چقدر نای منه خسته "یا مجیر" کشید

مناجاتی حضرت صاحب الزمان (عج) گریز روضه سیدالشهدا "گودال"

جان دارم اما جان خود را جان نمی بینم
در صورت جان سیرت انسان نمی بینم

در قلب خود با دیده های تار و نومیدم
چندیست میگردم ولی ایمان نمی بینم

 

مدح حضرت حیدر کرار

به آسمان بنگر آفتاب معلوم است

جمال حضرت حق بی نقاب معلوم است

بپرس حضرت پروردگار ، حیدر کیست

نپرس ... بین سوالت جواب معلوم است

مدح حضرت سلطان طوس شمس الشموس علی ابن موسی الرضا علیه السلام


هر کس به زلفش می رود در می رود جانش
پس خون ما هم گردن زلف پریشانش
 

ما هم به رسم عاشقی گشتیم، سلمانش
وقتی نوازش کرد ما را دست احسانش



 

مناجاتی سیدالشهداء (ع) - گودال

از بند ناف ایزد مرا در بند آقا کرد

آنگاه چشمم را به روی چهره اش وا کرد

هرگز نفهمیدم چه شد نوکر شدم اما

هر طور بود آقا مرا در روضه اش جا کرد

حسین جانم

بر درد جانکاه هزاران دل طبیبند

آنان که در علم طبابت بی رقیبند

شهره به ارکان تمامی وجودند

در چشم ما اما غریب اندر غریبند

یا صاحب الزمان (عج)

فراری ام ز وصال و ز درد هجر ، بنالم

بدان که آتش عشقت دمی نداد ،  مجالم

زنم به سنگ سرم را که میل رفتنش آید

خیال روی تو اما نمی رود ز خیالم

مناجاتی سیدالشهداء - گودال

عطری ز سوی ساحت دلبر بیاورید

خشکم بیاید ، اشک مرا در بیاورید

با دست که نمی شود از خاک پر گرفت

قدری برای پر زدنم پر بیاورید

بسم الله الرحمن الرحیم


🔸مدح حضرت آموزگار، امیرالمومنین علی جانم  (ع)


جام جان تا ز می عشق ، لبالب کردم
احترامی به تو با روح مودّب کردم

زیر ایوان طلایت که رسیدم ناگه
رو به پایین کمر خویش مورَّب کردم