مدح مولی الکونین اباالزینبین ابالحسنین علی (علیه السلام)

دوباره میکنم مدح امام المسلین حیدر
نسوزی چون که می گویم به لفظی آتشین حیدر
خلایق کهتر و پستند و "ماه و مهترین" حیدر
به وقت صور اسرفیل صوت آخرین حیدر

مرا پرورده با لطفش میان آستین حیدر
نوشته سر در قلبم امیرالمومنین حیدر

چنان آجر که با پتک از تن دیوار می افتد
به نی جف نای غمگینم چو نی بیمار می افتد
نمایان گردد از او مو ، مه از انظار می افتد
به ناز حبل مژگانش ، سرم بر دار می افتد

بنازم می برد دل از دل روح الامین حیدر
نوشته سر در قلبم امیرالمومنین حیدر

به پایش سجده کرد آدم که مولا حجت الله است
و از راه زمین و آسمان ها حیدر آگاه است
همه گمراه و مغضوبند و راه مرتضی راه است
و باید باشد اینگونه چرا که او فقط شاه است

"لبالمرصاد" ما آمد تو ما را هم ببین حیدر
نوشته سر در قلبم امیرالمومنین حیدر

دوباره مرغ روح من هوای آسمان دارد
دلم در صحن دلچسب نجف تنها مکان دارد
ز زهر تیر مژگان علی این مرده جان دارد
و من هم تازه فهمیدم علی تیر و کمان دارد

کمان ابروانش، به ، ز فردوس برین ، حیدر
نوشته سر در قلبم امیرالمومنین حیدر

میان سینه ام حبش بسان بحر مواج است
ولایت روح حج است و موالی هم ز حجاج است
ملک گر بی علی باشد ، ز ملک عشق، اخراج است
و قبل از مصطفی مولا علی طیار معراج است

علی موسی الرضا گفته : بُوَد حصن حصین حیدر
نوشته سر در قلبم امیرالمومنین حیدر

جعفر ابوالفتحی