آغوش تو در آغوشم
وز عطر دمت مدهوشم
ای آنکه غمش مینوشم
کی زائر آن شش گوشم

بی نور تو بی سامانم
در چنته ی خود حیرانم

چون رود ، تو شر شر کردی
کشکول مرا پر کردی
تا سنگ مرا در کردی
نان همه آجر کردی

بی آب لبت عطشانم
از مهر لبت می خوانم

بی عشق تو پر، تشویشم
در حال فرار از خویشم
ای شاه مگیر از ریشم
ای عشق نرو از پیشم

گر من نگرم غمگینی
قلبم شکند چون چینی

جعفر ابوالفتحی