مناجاتی امام زمان (عج) گریز روضه حضرت علی اصغر (ع)



صبا اگر که شنیدی سحر کلام مرا
دمی به یوسف زهرا رسان سلام مرا

تو را خدا اگر از کوی او گذر کردی
به محضرش تو رسیدی و دیده تر کردی

 

به او بگو که من از هجر شعله ور شده ام
برای اهل محل زجر و درد سر شده ام

کمی ز روز گذشته شکسته تر شده ام
شکر نخورده ام و مثل نیشکر شده ام

به او بگو که در این خانه جای او خالیست
و قوت غالب ما اشک و ناخوش احوالیست

به جای من بغلش کن ز روش بوسه بگیر
هزار مرتبه بر شانه اش بیفت و بمیر

به جای من تو به پایش بیفت و ضجه بزن
به پای ناحیه هایش بیفت و ضجه بزن

براش روضه نخوان او خودش دم روضه است
میان دیده ی او جای شبنم روضه است

از او بخواه برایت بخواند از مهتاب
ز ماه تشنه ی گهواره و ز طفل رباب

از او بپرس چگونه رباب آه کشید
رباب با دل زار و کباب آه کشید....

رباب بود و حرم بود و اشک و گهواره
حسین بود و علی بود و حنجری پاره



جعفر ابوالفتحی