مناجاتی سیدالشهدا ع و گریز گودال



ای که در دست خود سخا داری
در کرمخانه ات عطا داری

آنقدر خوشگلی و دلچسبی
در لبت شرح "مرحبا" داری

 

به تو پشتم همیشه گرم است و
تو هوای دل مرا داری

بر کویر دلم تو بارانی
مثل رودی و رد پا داری

بین قاب دوچشم گریانم
گنبدی زرد و دلربا داری

بهتر از من کنار ایوانت
کم نگویم هزارتا داری

بزنم من به تخته در صحنت
بی نهایت برو بیا داری

چه قدَر تو فدا مدا داری
چه قدَر سائل و گدا داری

من بمیرم که در ته گودال
خاطراتی بد از عصا داری


با عصا می زد او به لبهایت
قطعه قطعه شده نفسهایت


ای عزیز حرم بیا برگرد
جان زینب ... تو را خدا... برگرد

به منِ دلشکسته دشمن گفت
چه قدَر فحش و ناسزا ... برگرد

ترسم از این سنان بد ذات است
او ندارد کمی حیا برگرد

تو بیا تا که پیکرم دیگر
نرود زیر دست و پا ...برگرد

رفتی و بر سر رقیه ی تو
داد زد زاده ی زنا ...برگرد

کف پاهای دخترت حالا
گشته با خار آشنا برگرد

تو نباشی بدون شک سرها
می رود روی نیزه ها برگرد

بسکه از خیمه تا ته گودال
از ته دل زدم صدا برگرد


از گلویم صدا نمی آید
به تنت بوریا نمی آید...



جعفر ابوالفتحی