پایگاه اشعار آئینی جعفر ابوالفتحی_ نِی جَف
مناجاتی _ امام زمان عج در خانه ای که اهل آن گرم خزانند باید بسوزانم خودم را تا بدانند معنا گرفته زندگی با سوختن پس اینجا فقط پروانه ها از زندگانند  
موضوعات
محرم و صفر
ورود به کربلا [ 1 ]
استقبال از محرم [ 3 ]
حضرت مسلم (ع) [ 2 ]
حضرت رقیه (س) [ 14 ]
طفلان حضرت زینب (س) [ 0 ]
طفلان حضرت مسلم (ع) [ 0 ]
حضرت عبدالله ابن الحسن (ع) [ 0 ]
حضرت قاسم ابن الحسن (ع) [ 0 ]
حضرت علی اصغر (ع) [ 4 ]
حضرت علی اکبر (ع) [ 3 ]
حضرت عباس (ع) [ 7 ]
شب عاشورا [ 0 ]
روز عاشورا [ 27 ]
شام غریبان [ 0 ]
کاروان اسرا [ 1 ]
مدح و ولادت / مناجات و شهادت
پیامبر اکرم(ص) [ 0 ]
امام علی (ع) [ 39 ]
حضرت زهرا (س) [ 43 ]
امام حسن (ع) [ 8 ]
امام حسین (ع) [ 75 ]
امام سجاد (ع) [ 2 ]
امام باقر (ع) [ 1 ]
امام صادق (ع) [ 4 ]
امام کاظم (ع) [ 2 ]
امام رضا (ع) [ 8 ]
امام جواد (ع) [ 2 ]
امام هادی (ع) [ 2 ]
امام حسن عسکری (ع) [ 2 ]
امام مهدی (عج) [ 76 ]
حضرت زینب (س) [ 22 ]
حضرت ام البنین (س) [ 1 ]
حضرت معصومه (س) [ 3 ]
حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) [ 2 ]
حضرت حمزه(ع) [ 1 ]
دیگر موضوعات
امام ، رهبری و شهدا و سیاسی [ 16 ]
مناجات با خدا / ماه رمضان [ 7 ]
تک بیت ها
تک بیت ها [ 1 ]
دوستان
قالب وبلاگ
دانلود سریال قورباغه
آمار وب سایت

آمار مطالب

کل اشعار : 372

آمار کاربران

افراد آنلاین : 1
تعداد اعضا : 0

کاربران آنلاین

آمار بازدید

بازدید امروز : 8
آی پی امروز : 4
باردید دیروز : 144
آی پی دیروز : 42
بازدید هفته : 1,413
بازدید ماه : 4,613
بازدید سال : 4,613
بازدید کلی : 141,266
رین
در خانه ای که اهل آن گرم خزانند
نوشته شده به دست خادم الزینب (س)
نظرات

مناجاتی _ امام زمان عج

در خانه ای که اهل آن گرم خزانند
باید بسوزانم خودم را تا بدانند

معنا گرفته زندگی با سوختن پس
اینجا فقط پروانه ها از زندگانند
 

من از نبودنهای تو فهمیدم این را
باید نباشی تا که قدرت را بدانند

در ماجرای دوریت من هیچ اما
میترسم این ثانیه ها باقی نمانند

 

جعفر ابوالفتحی

تعداد بازدید از این مطلب: 152
موضوعات مرتبط: مدح و ولادت / مناجات و شهادت , امام مهدی (عج) ,


تاریخ : سه شنبه 24 اسفند 1395
ساعت : 22:8
مطالب مرتبط با این پست
کوچه چه کوچه ای مادر چه مادری
از سنگ در آمد صدا از دل چرا نه
برای زخم تنت مادرانه می گریم
اجر من پیش خدا غم بخرم بیش تر است
کار گدا را چشم اشک آلود راه انداخت
در روضه اش قمار مرا غم حساب کرد
غم ها که ز هجر تو کشم دُرّ گرانند
مریم خدیجه آسیه هاجر بفرمایید
آب از تو می خواند که از تو آبرو گیرد
ضجه زدم لطمه زدم گفتم که شاید
می توانید دیدگاه خود را بنویسید

نام
ایمیل (منتشر نمی‌شود) (لازم)
وبسایت
:) :( ;) :D ;)) :X :? :P :* =(( :O @};- :B /:) :S
نظر خصوصی
مشخصات شما ذخیره شود ؟ [حذف مشخصات] [شکلک ها]
کد امنیتیرفرش کد امنیتی

.:: This Template By : Theme-Designer.Com ::.

ی
منو اصلی
صفحه ي نخست
تماس با ما
انجمن گفتگو
آرشیو مطالب
ثبت نام کنید
ورود به سایت
درباره وبگاه
نِی جَف_پایگاه اشعار آئینی جعفر ابوالفتحی
پروفایل مدیر
ایمیل مدیر
عناوین کامل مطالب
آرشیو مطالب
1399
1398
1397
1396
1395
اشعار جدید
پست ثابت
کوچه چه کوچه ای مادر چه مادری
از سنگ در آمد صدا از دل چرا نه
برای زخم تنت مادرانه می گریم
ای مه که دادی درس بر لیلا و مجنون
با وفا قدر تو ندانستند
اجر من پیش خدا غم بخرم بیش تر است
پیر و جوان و کودکش بی اشتباه هستند.
کار گدا را چشم اشک آلود راه انداخت
در روضه اش قمار مرا غم حساب کرد
مطالب پر بازدید
فرماندهی کل قوا دست رقیه است [ 2481 ]
چقد ناله کردم تا این دیده تر شه [ 2195 ]
پست ثابت [ 461 ]
سایه ای از مادر ما روز آخر مانده بود [ 455 ]
بر دست ساقی در ازل وقتیکه ساغر راست شد [ 413 ]
خاک در درگاهش صد مالک و صد قنبر [ 413 ]
علاوه بر دل زار اضطراب هم دارم [ 389 ]
بی شک کسی که پاره گریبان حیدر است [ 385 ]
دستش همیشه باز و خداوند جود ، بود [ 383 ]
دوباره صبح جمعه شد تو از سفر نیامدی [ 375 ]