غزل اخلاقی ، کربلا - سیدالشهداء ع

رها ز به به و چه چه ، رها ز بند هوا باش
غلام زینب کبری ، اسیر کرب و بلا باش

نباش در پی مال و نباش در پی شهرت
تو خاک خیمه ی سبز عزیز سبز قبا باش

 

برای اینکه سعادت شود نسیب تو هردم
دخیل ساعد سعد "وسیلت السعدا" باش

به اشک دیده و سوز درون سینه عزیزم
تو سائلی ز گدایان سیدالشهدا باش

به ریسمان خلایق دمی تو چنگ نینداز
بگیر ، حبل متین،" تا همیشه را"، سره پا باش

بخوان برای همانکه بری ز ظلم و خطا بود
بخوان و تا دم مردن ، بری ز ظلم و خطا باش

هر آنچه گفت خدایت به روی دیده تو بگذار
رها ز بند بهانه ، رها ز چوون و چرا باش

جوان موی سفیدی میان ماست ببینش
برای یوسف زهرا ، بیا و مثل عصا باش

شهید حل شده در روح یار و "من" نشناسد
بیا و شهد شهادت بنوش و از شهدا باش

خدا است باقی و دنیا تمام فانی و پست است
خلاصه ، بنده ی خالق ، بیا و بند خدا باش

جعفر ابوالفتحی