بسم_الله_الرحمن_الرحیم


مناجاتی سیدالشهداء (ع) گریز به گودال

هر جا نگاه دلکشش بر این نگاه افتاد
اشکم به راه افتاد و از لبهام، آه افتاد

بزم محبت، شاه را هم وزن سائل کرد ؟
یا این ترازو بود که در اشتباه افتاد؟

 

خاکستری از پیکری آشفته برجا ماند
هر وقت، آتش در دل یک مشت کاه افتاد

یک روز در روضه چنان یک مشت، خاکستر
گفتم حسین آنجا چقدر آتش به راه افتاد

کم گریه کردم از غم گودال غمبارش
بر گردنم هر روز ، خون این گناه افتاد

سخت است بالا باشی و ناگه به زیر آیی
کن یاری اش هر وقت، شاهی بی پناه افتاد

سنگی به پیشانیش، با شدت اصابت کرد
با یک سه شعبه شاه دین از ذوالجناح افتاد





جعفر ابوالفتحی