یا حسین (ع) – گودال

بال و پر زینب خودش بی بال و پر افتاد

در خون خود غلطان شد و مثل جگر افتاد

تیر میان سینه اش را زینب کبری (س)

تا دید ، یاد مادر و مسمار و در افتاد

شمر لعین از پشت سر با خنجر تیزش

آنقدر زد بر گردنش تا اینکه سر افتاد

دیروز، روی دوش پیغمبر ولی امروز

آشفته زیر سم اسب ده نفر افتاد

هر تکه اش افتاد در یک گوشه از گودال

بدجور آنجا در دل زینب شرر افتاد

نوری که منشق شد ز نور حیدر کرار

چون آتشی جاوید، در جان بشر افتاد

جعفر ابوالفتحی