یا صاحب الزمان (عج)

حال دل فرزانه را فرزانه میفهمد
خودسوزی پروانه را پروانه میفهمد

احوال این دل را نگو اینقدر با اغیار
ویرانی این خانه را ویرانه میفهمد
 

آوارگی در کوچه ی محبوب را آیا  ؟
مرغ فتاده در میان لانه میفهمد ؟

هر کس به کنج سینه ام آید بدون شک
تنهایی دل را در این کاشانه میفهمد

با عقل خود قهرم چرا که عشق یارم را
عاقل نمیفهمد ولی دیوانه میفهمد

داغ دلم را ریختم در خود ولی معشوق
بغض مرا از لرزش این شانه میفهمد

تا جمکران رفتم چرا که جان هر بیمار
درد مرا در آن طبابتخانه میفهمد

جعفر ابوالفتحی