مناجاتی سیدالشهداء (ع) گریز گودال

آن روز که با نفخ روحت جان گرفتم
از آتش عشقت دلی بریان گرفتم

خرجی نکردم بابت این درّ نایاب
مهر تو را با قیمتی ارزان گرفتم

 

پر می زدم آواره از کویی به کویی
تا زیر ایوان حرم اسکان گرفتم

هرگز نفمیدم چه سرّی دارد اینجا
هر چه گرفتم زیر این ایوان گرفتم

جای دگر اصلا نرفتم غیر از این در
نان شبم را هم از این دکان گرفتم

من از برای دادن جانم برایت
روز تولد از دلم پیمان گرفتم

آنقدر که گفتم "حسین جانم حسین جان"
خواب شب از ایران و از توران گرفتم

پایت بمانم میوه خواهم داد آخر
این درس را از نخل خوزستان گرفتم

دستت حسابم را جلوتر تصویه کرد
روزی دی را اول آبان گرفتم

حالا که حال روضه را دادی به قلبم
 تصمیم به باریدن باران گرفتم

ای ابرهای کربلا باران ببارید
مجلس کنار پیکری بی جان گرفتم

تا که شنیدم رفته ای زیر سم اسب
خون جگر از دیده ی نالان گرفتم

گرچه کتک خوردم ولی با گریه هایم
راس تو را از شمر بی وجدان گرفتم

پروانه بودم سوختم خاکسترم ماند
تا بوسه ای از این لب عطشان گرفتم

جعفر ابوالفتحی