بسم الله الرحمن الرحیم

 السَّلامُ عَلَیْكَ یا بَقِیَّةَ اللَّهِ فى اَرْضِهِ.. 

دور شد از خانه ام کاشانه ام آتش گرفت

وز فراق او دل دیوانه ام آتش گرفت

گفتن از داغ فراقش آب را آتش زند...

آنقدر گفتم که حوض خانه ام آتش گرفت

شانه ام لرزان و چشمم تار و گیسویم سپید

شهر، از این حال معصومانه ام آتش گرفت

یاد باد آن روزها زیبا دکانی داشتم

رفت از میخانه ام میخانه ام آتش گرفت

صبح بی یادش ز کنج لانه ام بیرون زدم

شام برگشتم به لانه لانه ام آتش گرفت

دار، ابزار است تا که یار را پیدا کنی

هرچه افتادم به دامش دانه ام آتش گرفت...

یار را از کذب نه از صدق باید یاد کرد

نام او بردم که ناگه چانه ام آتش گرفت

جعفر ابوالفتحی