بسم_الله_الرحمن_الرحیم 

مناجاتی حضرت صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف

عجبی نیست که باید جگرش سوخته باشد...

هر که چون من ز غمت بال و پرش سوخته باشد

بی گمان یک اثر از داغ تو بر جای گذارد

سینه ای کز غم هجرت حجرش سوخته باشد

جز دل خسته و زارم به جهان هر چه بسوزد

باز ترمیم شود هر قَدَرش سوخته باشد

سالک روی مهت در طلب چشم تو باید

همه عِلم و عمَلش در نظرش سوخته باشد

نامه ی قبلی من باز به دستت نرسیده

چه کند عاشق اگر نامه برش سوخته باشد

پدرم عشق تو را مفت به دستم نرسانده

پدرش سوخته هر کس پسرش سوخته باشد

جعفر ابوالفتحی

 قالَ امام زمان (علیه السلام) : أمَّا الْحَوادِثُ الْواقِعَهُ فَارْجِعُوا فیها إلى رُواهِ حَدیثِنا (أحادیثِنا)، فَإنَّهُمْ حُجَّتی عَلَیْکُمْ وَ أنَا حُجَّهُ اللهِ عَلَیْکُمْ.

فرمود: جهت حلّ مشکلات در حوادث – امور سیاسى، عبادى، اقتصادى، نظامى، فرهنگى، اجتماعى و… – به راویان حدیث و فقهاء مراجعه کنید که آن ها در زمان غیبت خلیفه و حجّت من بر شما هستند و من حجّت خداوند بر آن ها مى باشم.

 بحارالأنوار: ج ۵۲، ص ۵۱، س ۴، به نقل از غیبه نعمانى.