حسین جانم

من دائم البکاء و تو هم دائم الکرم
زیباست اشک چشم گدا داخل حرم
آقا اگر دو قطره ی اشکی به من دهی
با آن دو قطره اشک، دو تا بال می خرم

آنوقت با دو بال خودم از سر وفا
هر شب به روی بام حسینیه می پرم
این سر به درد لطمه زدن می خورد فقط
شور شماست تا به قیامت در این سرم
بین دو بارگاه، دلم سنگ می شود
من در میان آن دو حرم سنگ مرمرم
بر چهره اش ؛ به خون بنویسید "یا اَبَت"
آقا اگر سه ساله شود سن دخترم
یک روز میرسد که ببینم به چشم خویش
سر نیزه ای نوشته "حسین" ، روی پیکرم
با لشکرم حریم تو را می کنم پر اشک
چندین مژه است در حرمت کل لشکرم
گر پادشه شوم بخدا باز سائلم
وقتی حریم پاک تو شد کل کشورم

جعفر ابوالفتحی