یا عباس (ع)

ای حضرت جبریل ثناخوان تو عباس
مه تکه ای از ماه درخشان تو عباس
حاتم بنشسته است کنار حرم تو
او خیره شده بر تو و احسان تو عباس

باید همه ی اهل قلم در صف محشر
ما را بنویسند مسلمان تو عباس
بالاست به والله قسم تا ابد الدهر
این پرچم اسلام به دستان تو عباس
هرگز علم خیمه نیفتاد ز دستت
نازم به وفای تو و پیمان تو عباس
لب تشنه به دریا زدی و آب نخوردی
ای جان به فدای لب عطشان تو عباس
از خجلت تو آب شد و آبرویش رفت
این مشک پر از آب، به دندان تو عباس
برخیز به خیمه بنگر ای مه خیمه
زینب شده اینبار پریشان تو عباس
برخیز که شه با دل آزرده نبیند
خونین شده این پیکر بی جان تو عباس
شاه آمده با قامت بشکسته و لرزان
تا سر بگذارد به گریبان تو عباس
شاه آمده تا علقمه تا اینکه بساید
مژگان پر از اشک به مژگان تو عباس

 جعفر ابوالفتحی