خانم ام البنین (س)

طیار نوری، آسمانی در زمینی
انگشتر عرش حقیقت را نگینی
مام ابوفاضل ابالفضل آفرینی
دردی کش غمنامه ی سلطان دینی
از جنس عشقی ، هاله ای ابریشمینی
تو آبروی جنتی ، خلد برینی

تو همسر مولا امیرالمومنینی

یاد شما هستیم ما با هر بهانه
از پنج شمس آسمان داری نشانه
خاک بقیع دام است و عشق توست دانه
تیر خدا را سوی ما کردی روانه
باید نوشت از تو هزاران دل ترانه
اما بمیرم که نداری چایخانه

در زیر نور آفتاب آتشینی

سرمایه ی جودی ، کریمان را پناهی
از تو ندیده هیچ چشمی اشتباهی
زن های عالم را چراغی نور راهی
حجب و حیا را پایگاه و تکیه گاهی
آموزگار چار نور و چار ماهی
اما بمیرم که نداری بارگاهی

از دید مولا بعد زهرا بهترینی

لبهای مولا هرم دستت را چشیده
دخت علی از تو بجز خوبی ندیده
عرش از هوای تو نفسهایی کشیده
چون کنگراتش در مزارت آرمیده
یاد تو صدها بوالادب را آفریده
زهرا ز روح خویش در روحت دمیده

تو مایه ی فخر دل روح الامینی

کوثر ز دستانت بسی ساغر گرفته
حق الیقینت عرش را در بر گرفته
طیر الفلک از خاک پایت پر گرفته
دنیا تو را از دامن اختر گرفته
روح نماز از قامتت محشر گرفته
از چه حریمت رنگ نیلوفر گرفته

در اکتفای لقمه ای نان جوینی

ام الوفا هستی ادب را آسمانی
کشتی عشق مرتضی را بادبانی
تو که برای زینبین آرام جانی
گریه نکن انقدر با قد کمانی
تو که حریم عشق را خود پاسبانی
سینه نزن آخر تو بی تاب و توانی

ای آنکه زهرایی و زهرایی ترینی

جعفر ابوالفتحی